Pandemia zmusiła całe społeczeństwa oraz rządy państwowe do poszukiwania mechanizmów obronnych. Podobnie dzieje się, gdy zdrowe ciało zaatakowane przez wirus musi podjąć walkę i aktywować odpowiedź układu immunologicznego, aby nie doprowadzić do zbyt dużego spustoszenia. Okoliczności tego typu stanowią szczególne zagrożenie dla osób, które z różnych względów są najsłabsze, niezdolne do samodzielnej ochrony, a które tak często stanowią krąg odbiorców działań szeroko rozumianego sektora pozarządowego.
Podążając za porównaniem realiów pandemicznych do reakcji obronnej organizmu chcę podkreślić, że nieodzowną cechą organizacji obywatelskich jest właśnie pełnienie funkcji „społecznego systemu immunologicznego”. Nieprzypadkowo więc to one, niczym białe ciałka krwi w ludzkim organizmie, jako pierwsze dostrzegają i alarmują o zaistniałej nieprawidłowości. One też — ponieważ mają krótką ścieżkę decyzyjną – w pierwszej kolejności podejmują szybkie działania powstrzymujące rozwój „choroby” i proponują niekonwencjonalne, ale adekwatne do sytuacji rozwiązania.
Podejmując się badania metodą case study chcieliśmy dokładnie przyjrzeć się dziesięciu przykładom spontanicznych reakcji sektora obywatelskiego na zaistniałą, trudną sytuację. Naszym celem było również rozpoznanie uwarunkowań podejmowania takich działań oraz zasobów, jakie ngo-sy mogły zaangażować w walkę z pandemią. W końcowej fazie analizy chcieliśmy ocenić skuteczność zrealizowanych inicjatyw oraz ich wpływ na dalsze funkcjonowanie zaangażowanych podmiotów. Mamy nadzieję, że wnioski wyciągnięte z przeprowadzonego badania nie tylko powiedzą nam coś nowego o nas samych, ale także będą stanowiły przyczynek do przygotowania się na podobne sytuacje w przyszłości.
Autorzy:
Antonina Paplińska-Boczoń, Piotr Stec, Jerzy Boczoń
Współpraca i konsultacja merytoryczna:
Łukasz Samborski
Korekta i redakcja:
Natalia Stepka
Rok wydania:
2021
