Capacity building - coraz bardziej nośny temat w obliczu sytuacji kryzysowych

Co może przesądzać o potencjalnej użyteczności organizacji? Przede wszystkim zdefiniowanie każdego składowego wskaźnika i zrozumienie pojemności znaczenia każdego z nich.

I tak kapitał społeczny nie powinien być rozumiany wyłącznie jako zasoby ludzkie organizacji (zespół).  Kapitał społeczny to wartość organizacji,  która opiera się na zaufaniu społecznym do niej, na jej unikatowej wiedzy o problemach społecznych i możliwości mobilizacji społecznej wobec pojawiających się kryzysów. Zasoby ludzkie organizacji (zespół) to liderzy (działacze strategiczni), zespół współpracowników (osób zatrudnionych, członków stowarzyszeń i wolontariuszy), którzy stanowią trzon działania w sytuacji kryzysu.

Myślenie o tym, że potencjał tkwi w samym zespole, jest zbyt poważnym uproszczeniem. Posiadanie kadry stałych pracowników może wzmocnić, ale nie może zastąpić potencjału organizacji.  Ważne jest również posiadanie solidnego zaplecza organizacyjnego opartego na własności społecznej, stabilnych zasobach finansowych oraz zaangażowaniu stałych działaczy i wolontariuszy. Ale zaplecze organizacyjne może być także rozumiane jako zespół ludzi społecznie odpowiedzialnych, charakteryzujący się nieszablonowym myśleniem w procesie rozwiązywania problemów.

Kolejnym wyznacznikiem potencjału będzie dostęp do infrastruktury (lokal, sprzęt, zasoby finansowe). Jeśli mówimy o potencjale niezależnej organizacji, kluczowe jest uwzględnienie, że powinna ona być reprezentantem społeczności, w której działa, a nie narzędziem administracji. To reprezentant społeczności ma większą zdolność do budowania sieci społecznych, aktywizacji obywatelskiej oraz rozwiązywania lokalnych problemów – co także będzie stanowiło o jego potencjale

Dlatego to właśnie te dwa aspekty – reprezentatywność i zaplecze organizacyjne – decydują o roli i skuteczności organizacji zarówno w sytuacjach kryzysowych, jak i w długofalowej perspektywie.