Kieruje Zakładem Pedagogiki Społecznej w Instytucie Pedagogiki Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. Zainteresowana pedagogiką miejsca, akcentującą przestrzenne wymiary demokratycznych stosunków społecznych oraz indywidualnej i społecznej autokreacji, od lat prowadzi badania, z których wiele ma charakter interdyscyplinarny i angażuje zarówno ludzi nauki, jak kultury i sztuki. Ostatnio skoncentrowana na miejscu jakim jest miasto, we współpracy z gdańskim samorządem zrealizowała projekty: „Tożsamość gdańszczan. Budowanie na (nie)pamięci” (2009-2010), „Wspólny Pokój Gdańsk” (2014-2015; Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki: „Projekt Roku”, 2015), „Miasto pedagogiczne” (2016), „Gdańsk według dzieci. Dziecięce geografie na rzecz spójności społecznej miasta” (2015-2018). Wśród licznych publikacji, m.in.: Edukacja społeczna (2001), Społeczeństwo i rytuał (2007), Pedagogika miejsca wspólnego. Miasto i szkoła (2017). Za swoją działalność społeczno-pedagogiczną uhonorowana ostatnio Nagrodą im. Heleny Radlińskiej „Animator solidarności codziennie” (2018).
